To mogą być objawy POChP. Kiedy zgłosić się do lekarza?

POChP, czyli Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc, to globalne i narastające zagrożenie zdrowotne. Choruje na nią około 380 milionów ludzi, z czego około 2 milionów w Polsce. Wiele osób nie potrafi rozpoznać pierwszych objawów POChP, co opóźnia diagnostykę i leczenie. Jakie sygnały powinny Cię zaniepokoić? Czy znajdujesz się w grupie ryzyka POChP? Zapraszamy do lektury naszego artykułu.

POChP – co trzeba wiedzieć o tej chorobie? 

POChP to poważna choroba układu oddechowego wywołana długotrwałą ekspozycją na szkodliwe czynniki środowiskowe: pyły, gazy i dym tytoniowy. Prowadzi do ograniczenia przepływu powietrza w drogach oddechowych i pęcherzykach płucnych, powodując nieodwracalne zwężenie oskrzeli (obturację).

Zapamiętaj:

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc charakteryzuje się obecnością narastających objawów, takich jak przewlekły kaszel, odkrztuszanie plwociny, męczliwość czy duszność.

Bardzo niepokojące są prognozy Światowej Organizacji Zdrowia, z których wynika, że do 2030 roku POChP będzie trzecią najczęstszą przyczyną umieralności, a w ciągu 10 lat liczba zgonów spowodowanych chorobą może wzrosnąć o ponad 30%.

Grupy ryzyka POChP

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc słusznie budzi skojarzenia z użytkownikami wyrobów tytoniowych. Bierne i czynne palenie odpowiada za aż 9 na 10 przypadków POChP. Tym samym można napisać, że najskuteczniejszą formą profilaktyki choroby jest unikanie dymu tytoniowego lub jak najszybsze zerwanie z nałogiem.

Trzeba natomiast podkreślić, że na całym świecie rośnie liczba przypadków POChP niezwiązanych z nikotynizmem, ale z niską jakością powietrza. Smog i tworzące go pyły zawieszone oraz tlenki azotu stanowią bezpośredni czynnik ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc, zwłaszcza w krajach charakteryzujących się wyjątkowo niską jakością powietrza, jak Polska.

W grupie ryzyka POChP znajdują się również osoby pracujące w zanieczyszczonym środowisku, narażone na regularny kontakt z pyłami, dymem czy oparami chemicznymi, a przy tym niestosujące środków ochrony osobistej. Można tutaj wymienić m.in. górników, hutników, metalurgów, rolników, pracowników budowlanych, operatorów maszyn, sprzątaczki, fryzjerów czy kosmetyczki.

Objawy POChP, które powinny Cię zaniepokoić

Jeśli masz powyżej 40 lat i znajdujesz się w jednej z opisanych grup ryzyka, to zwracaj baczną uwagę na wszelkie nietypowe reakcje organizmu. Warto podkreślić, że POChP może się przez długi czas rozwijać zupełnie bezobjawowo lub dawać tylko skąpe, niespecyficzne objawy, które wiele osób przypisuje np. niewinnej infekcji.

Do podstawowych objawów POChP zaliczymy przede wszystkim:

• Przewlekły kaszel– nasilający się rano i wieczorem, utrzymujący się w ciągu dnia, niemający charakteru napadowego, co odróżnia go od kaszlu astmatycznego;
• Odkrztuszanie plwociny– czyli gęstej wydzieliny z płuc, czasem o ropnym charakterze;
• Duszność– zarówno wysiłkowa, jak i spoczynkowa czy pojawiająca się w czasie snu;
• Obniżona tolerancja wysiłku– męczliwość, wolniejsza regeneracja po wysiłku, trudności z wykonywaniem codziennych czynności bez zadyszki, stopniowe uzależnianie się od pomocy innych.

O ciężkości przebiegu choroby decyduje częstość i stopień nasilenia objawów POChP, o czym więcej przeczytasz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/objawy-pochp/.

Komu zgłosić objawy POChP?

Pierwsze kroki zawsze kierujemy do przychodni. O swoich podejrzeniach powiedz lekarzowi rodzinnemu, który po zebraniu wywiadu i przeprowadzeniu podstawowego badania osłuchowego oceni, czy zasadne jest skierowanie Cię do poradni pulmonologicznej, w której będzie prowadzona dalsza diagnostyka w kierunku potwierdzenia lub wykluczenia Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc.

Diagnostyka POChP bazuje na szeregu specjalistycznych badań, takich jak spirometria, pletyzmografia, RTG klatki piersiowej, echo serca i EKG czy ergospirometria z tzw. próbą wysiłkową.

Leczenie POChP

Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc nie można wyleczyć, ponieważ powoduje nieodwracalne zmiany w drogach oddechowych. Choroba poddaje się natomiast leczeniu i profilaktyce. Odpowiednio dobrana terapia ma na celu kontrolowanie i złagodzenie nasilenia objawów POChP, a tym samym danie choremu szansy na uniknięcie inwalidztwa i zachowanie relatywnie dobrego komfortu życia.